Kolejny raz Helenka widzi na ekranie telefonu, że dzwoni Karolina. Coraz bardziej przerażona wyłącza go. Wieczorem Marta znów zahacza o drażliwy temat.
- Znowu nie mogłam się do pani dodzwonić.
- To przez ten telefon - tłumaczy się spuszczając głowę Helenka. - Na razie nie mam pieniędzy, żeby kupić lepszy.
- Jutro dam pani swój stary telefon, on jest sprawny.

Gdy Helenka ubiera się do wyjścia, pyta Martę jakby od niechcenia:
- A są jakieś wieści w sprawie Karoliny?
- Biegli orzekli, że była niepoczytalna, kiedy porwała Ewę, więc postępowanie w jej sprawie zostało umorzone. Zatrzymają ją w szpitalu psychiatrycznym na leczenie.
- Może jej pomogą?
- Komisarz mówił, że to pewnie skutek przykrych doświadczeń z dzieciństwa. A dlaczego pani o nią pyta? - niepokoi się nagłym zainteresowaniem Karoliną Walawska.
- Bez powodu… Już dawno miałam spytać, ale jakoś zapominałam - płoszy się Helenka.

Następnego dnia Robert pokazuje Helence jak funkcjonuje nowy telefon. Nagle aparat zaczyna dzwonić...
- Dzwoni do pani jakaś Karolina.

Helenka momentalnie robi się spięta. Bierze telefon od Roberta.
- To moja kuzynka. Później do niej oddzwonię...

Tymczasem Karolina cieszy się, bo w końcu dostaje od Helenki sms-a. Pokazuje go pielęgniarce.
- Zobaczy pani, ja stąd szybko wyjdę! Pani Helenka zaświadczy, że nie jestem wariatką, jak ci wszyscy ludzie tutaj!

Czego chce Karolina? Czy znowu jest zagrożeniem dla Ewy? Czy Helenka da się wciągnąć w jej grę? Odpowiedzi już wkrótce...