– Cześć, jest tata? – wita się z Ludmiłą Zuza.
– Nie ma go i pewnie wróci późno – odpowiada zaskoczona wizytą Ludka.
– A mogę na niego zaczekać?
– Oczywiście, ale jak wrócisz do domu tak późno?
– To najwyżej nie wrócę – dziewczyna bagatelizuje sprawę.
– A twoja mama wie, że jesteś tutaj.
– Nie. A nawet jakby wiedziała, to nic ją to nie obchodzi. Mama teraz sobie znalazła nowego faceta, takiego Darka. Zakochała się w takim beznadziejnym tumanie – rzuca Zuza, a Ludmiła postanawia zadzwonić do Kostka, by wrócił wcześniej do domu.

– Mama ma nowego faceta – opowiada Zuza ojcu, gdy ten wraca z pubu. – Wiesz jak on mnie traktuje? Ona sobie układa życie, a on psy na mnie wiesza. Próbuje zająć twoje miejsce.
– Kochanie, żaden facet nigdy nie zajmie mojego miejsca. Na zawsze będę twoim ojcem. Bardzo cię kocham, możesz tutaj przychodzić, kiedy chcesz, możemy rozmawiać...
– Tato, ja nie chcę do ciebie przychodzić i rozmawiać, ja chcę z tobą mieszkać.
Kostek nie spodziewał się takiej prośby.
– Nie rozumiem dlaczego Edyta nie powiedziała mi, że kogoś ma? – zastanawia się następnego dnia w rozmowie z żoną i mamą. – I kim jest ten Darek? No bo skoro Zuza wypowiada się o nim tak negatywnie.
– Pamiętaj, że to co mówi nastolatka trzeba zawsze dzielić przez dwa – zauważa Ludmiła.
– A ja myślę, że jak Zuza sama przyszła z tym problemem do ciebie, to sprawa musi być poważna – twierdzi Wanda, a Kostek jest coraz bardziej skołowany.

Kto ma rację? Ludmiła, która uważa, że Zuza przesadza? A może Wanda, która podświadomie wyczuwa że wnuczka ma jakiś kłopot i syn powinien jej pomóc? I co z Kostkiem? Czy powinien się zgodzić, by Zuza z nim zamieszkała? Z pewnością bez rozmowy z Edytą się nie obejdzie...